Beste lezer,
Op het moment van schrijven is juist bekend geworden dat de culturele sector - ondanks versoepelingen - nog steeds op non-actief moet. Dit is zeer onterecht en voelt als een straf voor goed beleid. Want het was (en is) juist de culturele sector die zich continu aan alle maatregelen gehouden heeft en streng en consequent de voorgeschreven controles uitvoert. Maar we hebben ons maar te schikken; gelukkig mogen we als orkesten (en koren) weer voorzichtig opstarten.
In deze Nieuwsbrief aandacht voor het overlijden van Thea Bastiaans, vele jaren HET gezicht van de FASO.
Omdat de overige kopij wel erg karig was deze keer, hebben de vier redactieleden elk een stukje geschreven om deze Nieuwsbrief ietwat ‘op te fleuren’, deels met herinneringen aan ‘betere tijden’. Het Wladimir Consort (Jeugdstrijkorkest van Toonkunst Bussum) bestaat dit jaar tien jaar en wist twee maal net door de mazen van ‘Corona’ heen te glippen, waarvan verslag. Het NBE blikt terug op mooie gebeurtenissen en Amsterdam Sinfonietta kijkt positief vooruit. Huismuziek kondigt ook nu weer de nodige activiteiten aan. De volgende Nieuwsbrief staat gepland voor 5 maart a.s. We hopen dan weer met een Nieuwsbrief te kunnen komen, boordevol met orkest-activiteiten en zien uw kopij daarvan en daarover graag tegemoet .
Voor nu veel leesplezier en op naar betere tijden!
De redactie (Geert Vinke, Ninon Vis, Pieter de Oude en Wil Senden)
Inhoud
Herinneringen aan Thea Bastiaans
Ouverture in C van Fanny Mendelssohn
Weinig om op terug te blikken, des te meer om naar uit te kijken
Amare – een wonderschone Concertzaal
Franse cellist debuteert bij Amsterdam Sinfonietta
Tien jaar Jeugdstrijkorkest Toonkunst Bussum
Kopij FASO Nieuwsbrief - 1e helft 2022
Van de bestuurstafel
Het bestuur van de FASO wil alle lezers het beste voor het jaar 2022 wensen. Hopelijk kunnen wij het orkestleven binnenkort weer op een verantwoorde manier oppakken en kunnen wij dit jaar samen weer veel muziek gaan maken.
Het jaar 2022 in een notendop
Op 2 April is de Jaarvergadering van de FASO gepland. Daarbij hoort natuurlijk ook de samenstelling van het bestuur voor de komende periode. Met name een kandidaat voor het penningmeesterschap wordt nog gezocht. Qua tijdsbesteding is dit een heel overzichtelijke functie dankzij alle geautomatiseerde processen. Kandidaten voor een algemeen lidmaatschap (met portefeuille jeugdbeleid) of secretariaat zijn ook nog van harte welkom (secretaris@faso.eu of 06 5589 2117); zij zijn ook nodig voor een gezond bestuur.
Op eerdere oproepen is gelukkig al wel gereageerd maar het is dringend nodig dat het bestuur met ingang van 2 april nog verder aangevuld en vernieuwd wordt. Voor meer informatie over het penningmeesterschap graag een mailtje naar penningmeester@faso.eu of bellen met 06-54945300. Meer informatie over de verschillende bestuurstaken is te vinden op www.faso.eu. waar ook de contactadressen van alle bestuursleden staan. U bent van harte welkom om contact op te nemen met een van ons.
Op 3 september is er weer zo'n mooie FASO-speeldag met weinig gespeelde muziek waar leden van alle FASO-orkesten aan kunnen meedoen.
Ook internationaal gaat er nog het een en ander gebeuren. Nog deze maand overleggen de bibliothecarissen in de EOFed (European Orchestra Federation) over internationaal uitlenen. Verder is de inschrijving voor het European Orchestra Festival in Plovdiv, Bulgarije (5-8 mei 2022) nog steeds geopend. Informatie en inschrijven via www.europeanorchestrafestival.org Deze keer komen er ook veel individuele spelers naast een aantal orkesten.
Thea Bastiaans
Rest ons nog de verdrietige mededeling over een belangrijk erelid van de FASO; Thea Bastiaans-van der Heyden is op 7 december 2021 overleden. Deelnemers aan de laatste ledenvergadering weten dat zij vanuit haar ziekbed nog deelnam aan de vergadering. Thea is decennia lang actief geweest voor de FASO; veel FASO-ers zullen haar nog kennen als de bibliothecaris die vanuit Mierlo de muziek opstuurde; dirigenten mochten langs komen om ter plekke muziek uit te zoeken. Thea heeft ook veel concerten van leden bijgewoond en als klarinettiste heeft ze aan veel FASO-activiteiten actief deelgenomen. Door al deze bezigheden kende Thea enorm veel mensen in de FASO. Zij heeft lang in het bestuur van de FASO gezeten en is tot het einde toe betrokken gebleven bij onze koepel. Thea was een kleurrijk mens en wij zullen haar zeker niet vergeten. Wat zij allemaal voor de FASO heeft gedaan is zeker niet in een paar zinnen te beschrijven. Herinneringen aan haar, door oud-bestuurslid Toon van Dijk, vindt u hieronder.
Nelleke Geusebroek
Herinneringen aan Thea Bastiaans
In 1988 moest de FASO op zoek naar een bibliothecaris. Yvonne Hoogenboezem-Kimp wilde na 24 jaar het stokje overgeven. In het FASO-Nieuws werd een oproep gedaan. Het was dringend, want tenslotte was de bibliotheek de ruggengraat van de FASO. De oplossing kwam uit Mierlo. Niet alleen een bibliothecaris, maar ook een geautomatiseerde bibliotheek-administratie èn een ruimte voor de muziek. Thea Bastiaans was de verlossende engel. Het computersysteem was gemaakt door haar echtgenoot, Martin Bastiaans en de ruimte werd ter beschikking gesteld door de pastoor van Mierlo. Kortom een complete oplossing.
Thea was een hartelijke Brabantse onderwijzeres, klarinettiste in de plaatselijke harmonie en in de Helmondse Orkestvereniging. Daar zorgde ze al voor de bladmuziek. Ook gaf ze klarinet- en saxofoonles. De meeste mensen zouden daar hun handen aan vol hebben, maar Thea begon in 1988 met de FASO-bibliotheek aan ‘een nieuwe dagtaak’. En o ja, ze was ook moeder van drie kinderen. Alle leden van het gezin speelden in de Helmondse Orkestvereniging, voorwaar een muzikaal gezin.
Toen begon de nauwe samenwerking met de orkesten, die meestal ruim van tevoren hun wensen doorgaven, maar ook kwam het voor dat op stel en sprong andere muziek nodig was. Thea was dan in de weer voor een spoedzending. Je moet er toch niet aan denken! Met behulp van de andere leden van het gezin werd er altijd een oplossing gevonden.
Naast bibliothecaris, was Thea ook bestuurslid, maar ze genoot vooral van de contacten met de orkestbibliothecarissen. Daarnaast had ze veel belangstelling voor alles wat met de jeugd te maken had, zoals het Spektakel voor juniorenorkesten in Archeon in Alphen aan de Rijn en het Nationaal Concours voor Jeugdsymfonieorkesten.
Wegens ziekte moest ze in 2005 afscheid nemen van de bibliotheek, maar zolang het nog kon bezocht ze vele jeugd-muziekmanifestaties. Muziek was een onontbeerlijk deel van haar leven.
Op dinsdag 14 december jl. hebben we liefdevol afscheid genomen van Thea in haar eigen Luciakerk. Druk bezocht door haar familie, kennissen, FASO-vrienden en oud-FASO-bestuurders. Haar kinderen en kleinkinderen hebben haar toegezongen, waarna ze Thea in kleine kring naar het crematorium begeleid hebben. Op haar bidprentje staat:
Wees goed voor elkaar en vergeet mij niet!
Toon van Dijk, oud-bestuurslid FASO
Ouverture in C van Fanny Mendelssohn
Als vrijwilliger en als musicoloog heb ik de afgelopen jaren vele uren in de FASO-bibliotheek, toen nog ondergebracht aan de Zeelandsingel in Arnhem, doorgebracht om de mappen met partituren en orkestmateriaal zo goed mogelijk beschikbaar te maken voor de aangesloten orkesten. Meer dan eens valt je oog dan op een onbekend werk, meestal van een onbekende componist. Enkele daarvan heb ik in deze rubriek al voor het voetlicht gehaald, en vandaag wil ik aandacht vragen voor Fanny Hensel-Mendelssohn, zeker, de zus van, maar ik heb haar vooral gekozen omdat er sinds kort een orkestwerk van haar in de FASO-bibliotheek aanwezig is. De Ouverture in C uit 1834 is een doorzichtig vroeg-romantisch orkestwerk met een mooie langzame, lyrische inleiding en een voortvarend en vrolijk allegro voor een standaardbezetting met strijkers, dubbel hout, vier hoorns, twee trompetten en pauken. Het is één van haar spaarzame stukken voor orkest. Ze schreef voornamelijk liederen en korte pianostukken, zoals van een meisje van goede komaf destijds verwacht werd.
En Fanny was, net als Felix, een wonderkind. De familie Mendelssohn nam een belangrijke plaats in het Berlijnse culturele leven in, en hun beide kinderen ontwikkelden vele talenten in muziek, poëzie en schilderkunst. Maar vooral hun beider aanleg voor pianospel en compositie werd door de vele beroemde bezoekers van Huize Mendelssohn uitvoerig geroemd. Echter toen Fanny en Felix een zekere leeftijd hadden bereikt moest Fanny haar openbare activiteiten stoppen. Felix werd naar het buitenland gestuurd en mocht zich natuurlijk als pianist, componist en dirigent wel verder ontwikkelen, wat hij met veel voortvarendheid en succes ter hand nam. Hij nam overigens de liederen en klavierstukken van zijn zus onder zijn eigen naam op toer door Europa mee. Zo moest hij Koningin Victoria, met wie hij door zijn vele optredens in Londen goed bevriend raakte, opbiechten dat haar lievelingslied, eigenlijk een ‘stukkie’ van zijn zusje was.
De Ouverture in C van Fanny heeft dus tussen 1834 en 1995 stof liggen verzamelen in het Mendelssohn Archief in de Duitse hoofdstad. Totdat Judith Rosen, medewerkster van de Women’s Philharmonic of San Francisco, na lang en moeizaam onderhandelen het manuscript heeft bemachtigd en bovendien speelklaar heeft laten maken. Het orkest uit San Francisco speelt alleen muziek van vrouwen, maar ook de grote internationale orkesten spelen gelukkig en terecht steeds vaker bewust muziek van componistes. Zo is er momenteel bijzonder veel aandacht voor de muziek van de afro-amerikaanse Florence Price, die prachtige symfonieën in de stijl van Dvorak schreef.
Even tussendoor: de nieuwe roman Sloop van Anna Enquist beschrijft episodes uit het leven van componiste Alice Augustus. Een prachtig boek, waarin de omstandigheden en het leven van een vrouwelijke componist in Nederland in de afgelopen decennia vakkundig en met veel gevoel, natuurlijk in de briljante stijl van één van onze beste romanciers wordt uitgewerkt. Een aanrader!
De Ouverture in C van Fanny Hensel-Mendelssohn is zeker ook een aanrader en in combinatie met bijvoorbeeld het vioolconcert van broer Felix en een symfonie van Beethoven of Schumann tot een prachtig concertprogramma om te toveren. Verder ben ik van mening dat ook de lid-orkesten van de FASO een taak hebben om zo veel mogelijk muziek van vrouwen te spelen. En toevallig hoor ik vandaag dat ook het programma voor de FASO-speeldag op 3 september ook geheel uit werken van vrouwelijke componisten zal bestaan!
Pieter de Oude
Weinig om op terug te blikken, des te meer om naar uit te kijken
Omdat we op het moment van schrijven nog steeds te maken hebben met ernstige beperkingen, zowel bij het repeteren als bij het uitvoeren van onze programma’s, kunnen we het beste maar genieten van de prachtige plannen die er liggen. Eind januari misschien een (dubbel-)concert met mijn Delftse Kamerorkest Con Sequenza (?), in maart een Matthäuspassion in Amsterdam (?), in april negen uitvoeringen van The Sound of Music in Oudewater (?). En zo zijn er nog veel meer geweldige plannen, en allemaal onder voorbehoud. Ondanks alle onzekerheid toch mooi om ernaar uit te kijken.
Er kon (en kan nog steeds) veel niet; er is veel doorgeschoven of afgelast. Maar sommige optredens konden wel en daar denk ik dan ook met veel genoegen aan terug.
Zo heb ik met een klein ensemble meegewerkt aan een aantal kantatediensten in de Deutsche Evangelische Kirche in Den Haag: heel intiem, met enkele tientallen gemeenteleden in de kerk. En in het najaar moest ik twee keer invallen bij het Klezmer-ensemble KlezBez uit Rotterdam bij optredens in de buitenlucht.
Een hoogtepunt was het optreden op zes november met het projectorkest Nieuw Geluid onder leiding van Ali Groen in het nieuwe (en op dat moment nog niet officieel geopende) Amare in Den Haag. Het ging om een uitvoering van het Concerto for Group and Orchestra van Jon Lord, de hammondorgel-spelende aanvoerder van de illustere band Deep Purple, dat eind jaren zestig voor het eerst werd uitgevoerd door The Royal Philharmonic Orchestra Symphonic en natuurlijk Deep Purple. Onze uitvoering was niet met symfonieorkest, maar met een symfonisch blaasorkest: zo’n zestig blazers, aangevuld met uitgebreid slagwerk, celli, contrabassen en een harp. De bewerking/reconstructie was van gitarist/componist Marco de Goeij. In plaats van Deep Purple hadden we een band, samengesteld door hammond-specialist Carlo de Wijs.
In aansluiting op wat Wil Senden elders in deze nieuwsbrief schrijft, kan ik getuigen dat Amare een geweldige concertzaal heeft, en dat het een feest is om in de Amare Studio te repeteren!
En wat nog meer? Voor de zomer hadden we met het barokorkest The Broken Consort in Voorschoten alleen maar in kleine groepjes baroktrio’s gespeeld; in het najaar kon er onder voorwaarden weer met het orkest worden gewerkt aan een uitvoering. . . . die niet doorging.
En verder: veel kamermuziek in de eigen huiselijke kring en ook in andermans huiselijke kringen. Dat is iets wat we ons altijd voornemen, maar het komt er meestal niet van. Nu wel!
En om af te sluiten met waarmee ik dit stukje begon: vooruitkijken naar een uitvoering, de voorpret, is een belangrijk element in de amateurmuziekbeoefening. Door de bijzondere omstandigheden hebben we nu éxtra véél om naar uit te zien!
Geert Vinke
Met de FASO in Woudschoten
In de jaren tachtig nam ik als fagottiste meermalen deel aan de studie-weekends die de FASO al sinds 1960 organiseerde in het conferentieoord Woudschoten in Zeist. Ik reisde dan samen met enkele violisten uit mijn Haagse orkest en hoewel we gesloopt thuiskwamen, verheugden we ons altijd enorm op deze evenementen. Na lange, intensieve repetities, zowel vrijdagavond als zaterdag de hele dag, volgde er op zondag een openbare slotrepetitie ergens in de omgeving.
Op 26 oktober 1986 was die slotrepetitie in De Flint in Amersfoort. Nadat het blazersensemble was opgetreden onder leiding van Benno Torrenga en het strijkorkest met Sander Hesselink als dirigent, moest ook het fluitorkest - dat onder leiding stond van Adriaan Bonsel - nog aantreden. Pas daarna waren wij - het symfonieorkest - aan de beurt. Ditmaal stond de negende van Schubert op het programma, veel te lang, zodat we het laatste deel wegens tijdsgebrek helaas moesten schrappen.
We stonden onder leiding van Pierre van der Schaaf aan wie ik de beste herinneringen heb. Hij repeteerde heel plezierig met veel humor en waarschuwde ons altijd niet te vroeg te pieken, want dan zouden we de eindstreep niet halen.
Hij maakte opmerkingen als:
“Het klinkt erg fraai, maar het heeft niets te maken met wat ik sta te dirigeren.”
Of: “Goed nieuws! De trompetten zijn nu zelfs te snel, maar de hoorns zijn te langzaam, dus het gemiddelde is precies goed.”
Nadat het conferentieoord was verbouwd deden we in 1993 weer een keer mee. Het symfonieorkest stond toen onder leiding van Vincent de Kort, die ruim 25 jaar later landelijk bekend zou worden als jurylid van het veelbekeken televisieprogramma Maestro. Tijdens de slotuitvoering in Theater De Kom in Nieuwegein speelden we de Symfonie in d van César Franck.
De laatste keer dat wij als Haags clubje ons aanmeldden voor het FASO-weekeind was in oktober 1996, het 37ste studieweekend. Hans de Munnik leidde het symfonieorkest, dat onder meer de 3e symfonie van Brahms instudeerde. Vlekkeloos ging het niet; ik herinner me dat met name de blazersgroep iets minder geroutineerd was dan meestal het geval was en men moeite had met de inzetten. Tijdens de repetities fluisterden de meer ervaren blazers hun collega’s aanwijzingen toe, hetgeen het repeteren er niet eenvoudiger op maakte.
De slotrepetitie met publiek vond plaats in het conferentieoord zelf, dat nu een grote zaal met podium ter beschikking had. De deelnemers kregen een volledig uitgewerkt ‘speelboek’ uitgereikt, waarin talrijke groepsrepetities in de verschillende zalen waren opgenomen. Er werd zelfs aangegeven in welke zaal je je bagage moest opslaan en hoe laat je je bed moest afhalen en je kamer opruimen. Bij deze gelegenheid was het nog mogelijk om een eenpersoonskamer te boeken, heel luxe; daarna begonnen de deelnamekosten noodgedwongen flink te stijgen hetgeen waarschijnlijk een van de redenen was dat er een einde aan deze mooie muziek-weekends kwam.
Wat me van die weekends heel sterk is bijgebleven is de reveille om 8 uur. Dan verscheen er buiten bij het grote grasveld een trompettist (vaak gehuld in badjas) die schetterend de reveille blies. Ik stond voor het raam te kijken in het blijde vooruitzicht van weer een dag vol muziek en samenspel. Ik ben er de FASO nog dankbaar voor!
Ninon Vis
Amare – een wonderschone Concertzaal
Op zondagochtend 12 december 2021 stapten wij (mijn vrouw Emmy en ik) in de trein naar Den Haag om het Zondagochtend Concert van Het Residentie Orkest bij te wonen in de nieuwe concertzaal van ‘Amare’. De kaarten daarvoor had ik begin september al besteld, in de hoop dat ‘Corona’ geen spelbreker zou worden. En we hadden geluk, dus. Met het in acht nemen van de Coronavoorschriften kon het concert doorgaan. Als hoofdwerk stond de 4e Symfonie van Gustav Mahler op het programma met Anja Bihlmaier als dirigent. We hadden dus twee primeurs: de eerste keer in de nieuwe concertzaal en de eerste keer Anja Bihlmaier als dirigent voor het Residentie Orkest. Dit orkest hadden we enkele jaren geleden bij een Zondagochtend Concert in het Strandtheater in Scheveningen gehoord en waren toen niet erg onder de indruk; met name de akoestiek van die zaal was uitermate problematisch. En nu, bij dit concert: een orkest dat helemaal opgebloeid is door de nieuwe concertomgeving en de nieuwe dirigent. De zaal maakt bij het binnenkomen al een verpletterende indruk en die indruk werd nog eens overtroffen toen het orkest begon te spelen. Alles klonk zó helder en gedefinieerd dat je je meteen in de Grote Zaal van het Concertgebouw waande!
Het concert was een feest voor oog en oor. Mahler’s 4e symfonie - met name de delen 3 en 4 - waren huiveringwekkend mooi. We hebben nog dagenlang nagenoten van dit muziekfeest.
Na afloop spraken we met een violiste en een slagwerker van het orkest; zij voelden deze zaal als een muzikale bevrijding en verwezen naar de optredens in Scheveningen als ‘gevechten’ om de muziek de zaal in te krijgen. Amare: wat een rijkdom voor Den Haag en heel Nederland, zo’n prachtige concertlocatie!
En wat is Anja Bihlmaier een aanwinst voor het Residentie Orkest en het orkest voor haar. Op YouTube zijn diverse opnames met haar als dirigent te beluisteren. Een tip bij het zoeken: het Zondagochtend Concert van 5 september 2021 in het Concertgebouw met de 5e symfonie van Sibelius door het Residentie Orkest o.l.v. Anja Bihlmaier: wonderschoon!
Wil Senden
Nieuws van het NBE
Winnaars compositiewedstrijd
Tijdens de finale van de compositiewedstrijd van het Nederlands Blazers Ensemble (NBE) in Tivoli Vredenburg werden drie jonge componisten uitgekozen om samen met het NBE in het Nieuwjaarsconcert te spelen: Femke Schram (17) uit Balk, Momo&Cici (10 en12 jaar) uit Rotterdam en Jet Alink (16) uit Bilthoven waren de superblije winnaars. Hun composities waren dus tijdens dat Nieuwjaarsconcert - dat live op televisie werd uitgezonden - te horen. Deze jubileum-editie (50 jaar NBE) heeft veel enthousiaste reacties gekregen en wordt in april uitgebracht op CD/DVD.
Decoratie
Bart Schneemann (67), hoboïst en sinds 1988 artistiek leider van het NBE, is benoemd tot Ridder in de Orde van de Nederlandse Leeuw vanwege zijn jarenlange grote verdiensten voor het culturele leven in Nederland en daarbuiten. Hij ontving de onderscheiding op 1 januari uit handen van de Amsterdamse locoburgemeester Marjolein Moorman in het Concertgebouw. Schneemann werd geroemd als hoboïst van wereldklasse, maar ook als begenadigd ensembleleider, vernieuwend programmamaker en regisseur en als coach en inspirator van jong talent. Het NBE is trots op de hoge decoratie van hun aanvoerder.
Zakelijk leider Niek Wijns: "Bart heeft steeds weer nieuwe ideeën voor bijzondere programma's in gevarieerde bezettingen. Daarmee heeft hij voor het ensemble een eigen en uniek repertoire gecreëerd, waarin het zoeken naar verbinding met andere culturen centraal staat. Ik durf wel te zeggen dat we hier uniek in zijn - ook vér buiten onze landsgrenzen."
Franse cellist debuteert bij Amsterdam Sinfonietta
Van 4 tot 12 maart debuteert Victor Julien-Laferrière bij Amsterdam Sinfonietta in een programma vol muzikale juweeltjes rondom Joseph Haydn. De Franse cellist soleert met artistiek leider en violiste Candida Thompson in het zelden uitgevoerde La muse et le poète van Camille Saint-Saëns, een dialoog tussen de expressieve viool en de meer ernstige cello.
Haydn vormt de rode draad in dit programma. Delen uit zijn talrijke symfonieën worden afgewisseld met stukken die op hun beurt op kleurrijke manier verwijzen naar de grote meester. Papa Haydn's Parrot van de Zwitserse violiste en componiste Helena Winkelman is haar eigenzinnige vertelling van Haydns Vogelkwartet. In Entr'acte citeert Caroline Shaw, de jongste Pulitzer prijswinnaar ooit, uit Haydns laatste voltooide kwartet. Een zijroute in dit programma is de toevoeging van de harp, die een solistische rol heeft in het stuk Pavane oubliée van de in 2019 overleden componist Theo Verbey.
Victor Julien-Laferrière won de eerste prijs van de Koningin Elisabethwedstrijd 2017 in Brussel, de eerste editie gewijd aan de cello. Als solist is hij regelmatig te gast bij onder andere het Koninklijk Concertgebouworkest. In 2017 ontving hij de Diapason d'or voor zijn sonatealbum. Hij bespeelt een Domenico Montagnana cello.
Concertdata: 4 maart: TivoliVredenburg, Utrecht, 20.15 uur; 5 maart: Muziekgebouw, Amsterdam, 20.15 uur; 6 maart: Chassé Theater, Breda, 15 uur; 11 maart: Stadsgehoorzaal, Leiden, 20.15 uur; 12 maart: Muziekcentrum, Enschede: 20 uur.
Tien jaar Jeugdstrijkorkest Toonkunst Bussum
Alweer 12 jaar geleden startte de FASO in 2010 haar jeugdbeleid met de Noordhollandse Strijkersdag in Bussum (voor jongeren en volwassenen) in 2011 gevolgd door de Brabantse Strijkersdag, FASO-JeugdStrijkorkest en een FASO-meespeelproject voor jong en oud.
Van Toonkunst Jeugdstrijkorkest naar Wladimir Consort
Na de positieve ervaringen van deze projecten besloot Toonkunst Bussum (TKB) in september 2012 een eigen jeugdstrijkorkest te starten. Het nieuwe jeugdorkest startte - o.l.v. Marion Bluthard - met twee projecten per jaar, een in het najaar en een in het voorjaar. In ieder project spelen naast de jeugdleden (rond de 15 per project) ook volwassen versterkers uit het orkest mee en vaak ook ouders en zelfs grootouders(!). Op de lessenaar staan naast (bewerkte) klassieke stukjes van onder meer Haydn, Mozart en Beethoven ook lichte muziek (bijvoorbeeld voor schoolorkesten geschreven composities) en eigentijdse muziek van de Nederlandse componisten Nico Brandon, Hans Scheepers en Wiesje Miedema. Na op diverse locaties gespeeld te hebben, werd de sfeervolle Doopsgezinde Kerk aan de Wladimirlaan in Bussum het vaste honk en werd Het Toonkunst Jeugdstrijkorkest omgedoopt in Wladimir Consort. De naam is een eerbetoon aan de overleden dirigent Maurits Wijzenbeek die deze naam bedacht had.
Intussen zijn we tien jaar verder en waren we - ondanks corona - in het voorjaar van 2021 al weer bij het 20e project aangeland. Door de vervelende omstandigheden moesten weliswaar twee projecten onderbroken worden en zijn er diverse extra optredens vervallen of verschoven naar later, maar we hebben met ons jeugdorkest in snel aangepaste vorm, soms ook op het nippertje, toch nog drie keer onze concertjes kunnen geven.
We kijken met veel plezier terug op tien jaar Jeugdstrijkorkest Toonkunst Bussum en kunnen constateren dat deze investering zeer de moeite waard is gebleken. Deelnemen aan de projecten inspireert de jonge strijkers om door te zetten en te proberen door te stromen naar een hoger niveau. Ook is door deelname de basis gelegd voor verdere ontwikkeling in het orkestspel. Ook als ze op een bepaalde leeftijd (meestal rond 14/15 jaar) met spelen stoppen, hebben zij toch een zodanige orkestervaring opgedaan, dat ze later het spelen weer kunnen oppakken en wellicht als volwassenen dan bij een amateursymfonieorkest kunnen instromen. Ook spelen gevorderde jeugdleden uit Het Wladimir Consort regelmatig mee in het orkest van TKB, b.v. bij Kinderconcerten. En tenslotte: het plezier van het samen muziekmaken is een ervaring voor het leven!
Wilma van der Heide (red. WS)
Nieuws van Huismuziek
Samen muziek maken, het mag weer!
Dagcursussen kunnen weer doorgaan en we hopen op snelle heropening van de culturele sector en horeca, zodat alles weer mogelijk wordt. Want daar snakken we naar: samen musiceren op locatie, ervaringen uitwisselen en elkaar ontmoeten. Op het bureau werken we hard aan het cursusprogramma 2022-23. 26 april staat het online, de inschrijving start 2 mei.
Muziekcursussen
Moessorgski Schilderijententoonstelling voor blazersensemble
9-10 april 2022, Akoesticum, Ede HOORNIST GEZOCHT
Kamermuziekvijfdaagse
24-28 juli 2022, Eigentijdserf, Westelbeers
Webinars deelnemen of terugkijken
19 januari - Muziek kan je vertellen - Bart Spanhove
23 februari - Breinvriendelijk oefenen - Bart Spanhove
9 maart - Efficiënt orkestpartijen instuderen voor strijkers - Inger van Vliet
22 maart - Dirigeren, een introductie - Alexej Pevzner
6 april - Help, mijn moderne klassieke stuk is modern - Vincent Martig
25 april - Van muziekdoos tot CD - de geschiedenis van opnames - Mimi Mitchell
Terugkijken webinars voor onderhoud muziekinstrumenten.
Mail naar info@huismuziek.nl
Strijkinstrumentonderhoud - Maarten Arentsen
Dwarsfluitonderhoud - Maarten Visser
Klarinetonderhoud - Khaled Kassem
Het geheim van het riet - Hester van Vliet
Klavecimbelonderhoud - Jef van Boven
Hoornonderhoud - Kirsten Jeurissen
Fagotonderhoud - Yasmin Sollie
Saxofoononderhoud - Yasmin Sollie
Huismuziek | Postbus 9 | 6800 AA Arnhem
T: 026 - 845 07 88 | M: 06-46487148
www.huismuziek.nl | info@huismuziek.nl